سفارش اکید قرآن به حمایت از کودکان بی سرپرست دالّ بر اهمیت و حساسیت توجه به مساله فرزندخواندگی شده است. در جوامع مدنی، نهادهای مربوط با لحاظ یکسری شرایط و ضوابط قانونی، ارتباط بین خانواده های فرزندپذیر و فرزندخوانده را برقرار می کنند. در قرآن به سیر تاریخی فرزندخواندگی اشاره شده است تا جایی که در عصر جاهلیت، آداب و رسوم نادرستی بر آن حاکم شده بود اما با ظهور دین مقدس اسلام، پیامبر گرامی اسلام ماموریت یافت که با سنتهای نادرست فرزندخواندگی مبارزه کند و احکام واقعی آن را در جامعه پیاده کند. در برخی از آیات قرآنی احکام مرتبط با فرزندخواندگی بیان شده است و با توجه به آن می توان تفاوت بین احکام فرزند نسبی و فرزندخوانده را بدست آورد. فرزندخوانده، فرزند واقعی و حقیقی فرزندپذیران تلقی نمی شود و احکام فرزند واقعی چون محارم و ارث و مانند آن بر ایشان بار نمی شود لکن بخاطر عقد فرزندخواندگی نسبت به یکدیگر حقوقی را دارا می باشند که لازم است طرفین رعایت نمایند.

مقاله فرزندخواندگي در قرآن برگزيده دوازدهمين جشنواره بانوي كرامت