من اصبح ولم‌ يهتمّ بأمور المسلمين (يا من اصبح لايهتمّ بامور المسلمين) فليس بمسلم؛ کسي که صبح کند در حالي که اهتمامي به کار مسلمان‌ها ندارد، چنين کسي از ديدگاه پيغمبر اسلام و اهل‌بيت، مسلمان واقعي نيست.

استاد مصباح يزدي در ذيل اين روايت مي فرمايند:

[بدین سان روایت] من اصبح ولم يهتمّ بامور المسلمين بدین معناست که اگر آدميزاد صبح کند در حالي که نسبت به بعد اجتماعي زندگي و ارتباط با انسان‌هاي ديگر وظيفه‌اش را نشناسد و دغدغه‌اي نداشته باشد، مسلمان نیست. به تعبیر دیگر، این فکر که ديگران هر چه مي‌خواهند باشند و هر کاری که مي‌خواهند بکنند و هر بلايي که مي‌خواهد به سرشان بيايد به من چه؛ من بايد فکر خودم باشم و کشک خودم را بسابم، فکر اسلامي نيست؛ انسان بايد صبح که از خواب برمي‌خيزد، همان طور که به فکر سعادت خودش هست، به فکر همه انسان‌هاي ديگر هم باشد. منتها چون در بين انسان‌ها برخی دشمن انسانيت هستند و عناد دارند - چنانکه نمونه‌هاي آن را در هر زمان ديده‌ايم، و امروز هم مي‌بينيم- طبعا خدمت به اين‌ها يعني دشمني با انسانيت. بنابراین طبق این روایت، انسان بايد اولين دغدغه‌‌اش صلاح و خير آن کساني باشد که در راه صحيح هستند و مي‌خواهند به کمال برسند؛ يعني آن‌هايي که دين اسلام را شناخته‌اند و در آن مسير حرکت مي‌کنند. برگرفته از سايت http://mesbahyazdi.ir